Wykonanie zdjęcia pantomograficznego niesie za sobą wiele zalet i udogodnień dla stomatologa. Dowiedz się, czym jest zdjęcie pantomograficzne i na czym polega jego wykonanie.
Co to jest zdjęcie pantomograficzne?
Zdjęcie pantomograficzne, nazywane też pantomogramem, to zdjęcie, które przedstawia zatoki szczękowe, kości szczęki, stawy skroniowo-żuchwowe i nie tylko. To zdjęcie znajduje zastosowanie w szerokim gronie zabiegów – ze względu na swoją szczegółowość.
Pantomogram wykonuje się w celu opracowania diagnozy, drogi leczenia dla przeróżnych przypadków. Dotyczy to ortodoncji, implantologii, ekstrakcji poszczególnych zębów, chorób przyzębia, próchnicy zębów, urazów szczęki. Istnienie takiego badania to spore udogodnienie dla stomatologów, którzy, dzięki niemu, są w stanie przeprowadzić skuteczne leczenie.
Na czym polega zdjęcie pantomograficzne?
Wykonanie badania pantomograficznego jest całkowicie bezbolesne. Z reguły pacjent może przystąpić do badania pantomograficznego „z marszu”, bez konieczności przygotowywania. Ważny jest również czas, który należy poświęcić, aby wykonać całkowite badanie pantomograficzne. Aby uzyskać szczegółowy obraz, wystarczy spędzić maksymalnie kilkadziesiąt sekund przy pantomografie. Może być tak, że wynik wspomnianego badania będzie dostępny bezpośrednio po wykonaniu go.
W przypadku kobiet – lekarz dentysta na wstępie musi zweryfikować, czy kobieta jest w ciąży. Jeśli tak, to wykonanie zdjęcia pantomograficznego najprawdopodobniej nie będzie możliwe – promienie rentgenowskie nie pozostają obojętne rozwijającemu się płodowi. Lekarz dentysta podejmuje decyzję o wykonaniu takiego badania dopiero wtedy, gdy jego przełożenie na okres po porodzie nie jest możliwe.
Po weryfikacji, pacjent musi ściągnąć wszelkie metalowe elementy z okolic głowy, które mogłyby zaburzyć ostateczny wynik badania. Lekarz dentysta przekazuje pacjentowi specjalny płaszcz – wykonany z ołowiu – który ma za zadanie chronić resztę ciała przed promieniowaniem rentgenowskim.
Dalsza część badania opiera się stricte na działaniu aparatu. Pacjent, po założeniu płaszcza / kamizelki, staje nieruchomo obok aparatu. Głowa pacjenta powinna zostać ulokowana pod aparatem – pantomografem. Uchwyt, który jest przytrzymywany przez pacjenta zębami, gwarantuje większą stabilność i większą precyzję aparatu.
Proporcje obrazu, który zostaje uzyskany z zastosowaniem aparatu (pantomografu), są częściowo zaburzone. Uzyskane elementy mają o około 15% większy rozmiar na zdjęciu, niż w rzeczywistości. Lekarz dentysta powinien mieć wspomnianą niedogodność na względzie.
